Maaike Hofland, auteur op Zwemvereniging Sassenheim - Pagina 4 van 27

De laatste wedstrijd van het seizoen alweer, met nog 1 doel. Ongeslagen kampioen worden.Laatste praatje van Jelle, laatste keer warmlopen, laatste nagelcontrole, laatste wedstrijd.Het hele team was op deze dag compleet en Nina deed ook gezellig mee. We hadden vijf wissels. Dat hield in dat als we in het water lagen, we alles moesten geven.

Toen ik voor mijn gevoel al anderhalf uur in de auto zat en de borden Breda / ’s Hertogenbosch tegenkwam, begon ik me een klein beetje zorgen te maken, maar gelukkig bleek Alblasserdam, de thuisbasis van het 2e vrouwenteam van Wiekslag, gewoon een heel eind rijden. Want de Dames 1 van Sassenheim mogen dan al drie weken kampioen zijn, vandaag wacht een nieuwe underdog om toch nog wat punten af te snoepen van die toch wel grote voorsprong op de nummers twee en drie.

De Regiowerkgroep Waterpolo Scheidsrechters (RWS) loopt vast in het uitvoeren van haar taken als gevolg van ziekte en terugloop van het aantal vrijwilligers dat de RWS ondersteunt. Taken die structureel doorgang moeten vinden, komen in het gedrang. En daarmee ook de waterpolocompetitie.De RWS is daarom dringend op zoek naar vrijwilligers voor de volgende functies:

Nog drie wedstrijden hadden we te gaan. We zijn al kampioen, maar ongeslagen blijven is natuurlijk ook een mooi streven. Wijze les voor de volgende keer dat we dit nooit meer voor de wedstrijd tegen de scheidsrechter zeggen, want eerlijk is eerlijk hij heeft het ons niet makkelijk gemaakt :)Met twee teamgenoten in de ziekenboeg begonnen we redelijk gespannen aan de wedstrijd maar gelukkig hadden we hulp van Nina.De wedstrijd ging redelijk gelijk op. Wij kregen een press tegen en wisten weinig te scoren. Er werd wel veel geschoten maar helaas weinig binnen de palen.De tegenpartij lag vooral op de 5 meter hun kansen af te wachten om met een vrije bal een doelpunt te scoren. Veel uitsluitingen en zelfs een gele kaart voor Jelle omdat hij juichte omdat Patricia de bal had gehaald en wist te bemachtigen.

Alweer een week na ons kampioensfeest, wat hebben we hiervan genoten! Het zwembad zat bomvol publiek en dit leverde wel wat spanning op. Zelfs ik, nooit zenuwachtig voor een wedstrijd, voelde het een beetje. We waren al kampioen, maar om dan niet te winnen terwijl al die mensen daar voor ons zaten, dat kon natuurlijk niet. Gelukkig maakten we er een spannende pot van, welke eindigde in een mooie winst voor ons! Hebben we het publiek toch maar even laten zien wat we kunnen. Hierna hebben we met een grote lach op onze gezichten genoten van een woordje van de voorzitter, drankjes, taart en een mooi cadeau: een bidonhouder met bidons, die groot genoeg is voor het hele team!

Het was weer zover. Afgelopen zaterdag speelden we tegen waterpolo Den Haag. We speelden in een vrij nieuw bad, het Hofbad. Nadat we de kleedkamer hadden gevonden en Britt haar cap had uitgespoeld (dingen met een open shampoo fles in de tas), konden we na de nagelcontrole en het scheidsrechterspraatje te water. Het praatje was iets anders dan normaal, want we hoorden dat de scheidsrechters in staking waren. Daarom mochten ze deze keer sociaal geaccepteerd driekwart spijkerbroeken, fluoriserende ANWB hesjes of een andere outfit naar keuze dragen. Dit had overigens geen gevolgen voor onze wedstrijd en we konden beginnen.