25 maart 2015 – Afgelopen zaterdag, 22 maart, gingen we met een auto vol naar Arnhem. Drie zenuwachtige masterzwemmers (Ank, Melanie en Arjan), en een erg nieuwsgierige tijdwaarneemster (Claudia Zwartjes, super bedankt dat je met ons mee bent gegaan!). Het was tijd voor de jaarlijkse masterwedstrijd van zwemvereniging Neptunus. Hoe zou het onze masters vergaan?
Afgelopen twee jaren waren we ook op deze drukbezochte wedstrijd, en moesten we zoeken naar een plekje om te zitten en in te zwemmen. Zoals karakteristiek als je met Arjan op weg gaat, waren we ruim (ahum, precies) op tijd voor de juryvergadering en het inzwemmen. Een goed begin, is… inderdaad het halve werk. Eenmaal binnen gekomen, bleek het echter een stuk minder druk dan voorgaande jaren. Dat kon onze pret niet drukken, we maakten goed gebruik van de tijd en plaats om in te zwemmen. En toen was het zover: Melanie mocht de spits afbijten, met 50m rug. Het streven was sneller dan vorig jaar, en dat lukte bijna: slechts 0.3 seconden er boven, Daarna was het de beurt aan Arjan: 100m schoolslag: zat er een snelle tijd in? Helaas, uitgeput, en bijna 3 seconden boven zijn inschrijftijd. Zal het de leeftijd zijn? Vervolgens mocht Ank aan de slag op de sprint afstand: 25m vrije slag. Vanwege wat ademhalingsproblemen, helaas net één seconde boven de tijd van vorig jaar.
Hmmm, de eerste helft van de wedstrijd bracht ons geen geluk. Gelukkig ging het beter in de tweede helft: Ank en Melanie kwamen aan de start voor de 50m vrije slag. Dat ging lekker 🙂 Beide dames zwommen net 0.1 seconden boven hun tijd, maar wat gingen ze hard, en coach Arjan was super tevreden over hun techniek en ademhaling bij zulk geweld! Hierna mocht Arjan laten zien wat hij waard was op de 100m vlinderslag. En waarempel, hij bleek zijn vorm teruggevonden te hebben: nu maar 0.3 seconden boven zijn inschrijftijd.
Hier waren we trots op, en we dachten dat we ons kruid hadden verschoten. Maar nee: Melanie zorgde nog voor een verrassing op de 100m wissel (zou ik het wel aankunnen?) Gestart tussen allemaal mannelijk geweld (ja, zo werkt dat bij de Masters), wist Melanie in een knap ingedeelde race haar voorsprong op de concurrentie gestaag uit te bouwen tot ruim één lengte! En als klap op de vuurpijl: een persoonlijk record van 0.1 seconden. Met zo’n afsluiting gingen we moe maar voldaan naar huis: het was weer een leuk, sportief & gezellig avontuur in Arnhem!
Oja, hierbij ook de uitslagen:
[download id=”385″]
[download id=”386″]